Bangkok + Kanchanaburi

Aan al het goede komt een eind. Gelukkig nog lang niet aan mijn vakantie, maar mijn 6 weken op Koh Chang wel, *snik*. 6 fantastische weken zon, zee, strand en geweldige mensen om mij heen. Na anderhalve maand het eilandleven te hebben beleefd, moest het nimmer rustige Bangkok toch wel echt weer even wennen. Sterker nog, deze keer kon ik er weer niet echt aan wennen. Toch heb ik hier weer leuke dagen beleefd. Hieronder een korte samenvatting.

Na de eerste helft van de reis richting Bangkok wat down te zijn geweest, eigenlijk wilde ik best nog even blijven…, begon ik tijdens het laatste deel van de reis al behoorlijk op te vrolijken: Op naar nieuwe plekken en avonturen! Maar… Eerst Bangkok zien te overleven. Op de dag van vertrek van Koh Chang was het 5 april en ik had tot 10 april om te overbruggen, dan zal aan mijn eerste vrijwilligerswerkperiode beginnen bij Elephant’s World! Ik besloot daarom om 3 nachten in Bangkok te verblijven. Zo had ik 2 volle dagen om de stad een beetje te verkennen. Tijdens de eerste volle dag besloot ik naar MBK te gaan, een van de grootste (zo niet dé grootste) winkelcentra van BKK. Hier had ik afgesproken met Nuttiya, een Thais meisje die ik op Koh Chang heb ontmoet en bevriend mee ben geraakt. Ik besloot om het eerste stuk te wandelen, mede omdat ik op Koh Chang (lees: véél) te weinig beweging heb gehad haha. Na 1,5 uur wandelen en 2 liter vocht minder besloot ik het op te geven en hield ik een taxi aan. Hier heb ik een hele belangrijke les geleerd: sms-en en de taxichauffeur betalen kan niet tegelijk. Terwijl ik de deur dicht doe realiseer ik mij dat mijn mobiel nog op de achterbank ligt. Tevergeefs probeer ik achter de taxi aan te hollen, foetsie!! Neeeeee!! Al klote voelend ging ik voor de ingang van MBK zitten wachten op Nuttiya. We hadden 14:00 uur afgesproken. Om 15:00 uur was er nog niet. Gefrustreerd omdat ik zojuist mijn telefoon ben verloren en haar daardoor niet kon bellen of sms-en, ben ik maar in mijn eentje door het MBK gegaan. Wat een IMMENS groot winkelcentrum. 6 verdiepingen vól met handtassen, kleding, electronica en nog meer kleding. Na een tijdje zitten dubben heb ik besloten dat ik wel gedag kon zeggen tegen mijn telefoon, omdat er tienduizenden taxi’s rondrijden in BKK en ik geen nummer o.i.d. heb kunnen onthouden. Op de electronicaverdieping heb ik, na een tijdje tussen miljoenen telefoons gestruind te hebben, een namaak Samsung Galaxy S4 gekocht voor 3000 baht (€ 67,50). Hij leek snel genoeg en zag er net echt uit dus ik besloot deze aan te schaffen. Daarna in de mac gaan zitten en gebruik gemaakt van de WiFi. Na Facebook geïnstalleerd te hebben zag ik een bericht van Nuttiya: Iemand die mijn telefoon had gevonden had blijkbaar naar Nuttiya gebeld en Nuttiya is daarna door half BKK gereisd voor mij om mijn telefoon op te halen. Faith in humanity restored!
We ontmoetten elkaar wat later bij de ingang van MBK en zijn daarna MBK ingegaan om mijn verschrikkelijke nep-Samsung weer in te leveren (het touchscreen bleek echt een ramp te zijn). Na een uur zoeken vond ik het stalletje en heb het met 500 baht verlies in kunnen leveren.

’s Avonds gingen wij met Morgan en Kevin (twee Fransen die we op Koh Chang hebben leren kennen) een avondje Khao San Road doen. Khao San is een grote backpackersstraat en staat bekend om zijn gekke avonden/nachten. Na een paar biertjes te hebben genuttigd besloot Nuttiya naar het ziekenhuis te gaan. Zij had namelijk al een paar uur iets in haar oog en het deed haar erg veel pijn. Zelfs na reinigingsspul te hebben gehaald bij de pharmacy werd het niet beter. De jongens gingen naar huis en ik ging met haar mee naar het ziekenhuis. Het eerste ziekenhuis waar we aankwamen had het duidelijk te druk met andere patiënten. In de 5 minuten dat ik er zat zag ik 3 mensen aankomen die duidelijk een scooterongeluk hadden gehad. De laatste zag er niet goed uit, hij was duidelijk op zijn hoofd gevallen. Zie het nog voor me…
Daar zeiden ze dat we beter naar een kliniek konden die gespecialiseerd was in ogen. Ja hoor, dicht! Het derde ziekenhuis was gelukkig wel open en had ook nog plek, een wonder! Uiteindelijk waren we zo’n 4 uur klaar en lag ik 5 uur in mijn nest.

De volgende dag ben ik met Morgan en Kevin naar een floating market geweest. Erg klein maar sfeervol. ’s Avonds met hun Khao San weer in. Het was hun laatste nacht in Thailand en hier moesten we natuurlijk een biertje op drinken.

De volgende dag ben ik met de bus naar Kanchanaburi gereisd, zo’n 2 uren ten westen van Bangkok. Dit is een stadje van zo’n 50.000 inwoners en vanaf hier wordt ik morgen (10 april) opgepikt voor mijn werkmaand bij Elephant’s World! Hier heb ik een erg goedkope guesthouse gevonden, gegeten en een scooter gehuurd verderop in de straat.

Ik wilde dit gebied goed verkennen, dus besloot ik de volgende twee dagen twee roadtrips te maken. Tijdens de eerste roadtrip heb ik de Tiger Temple bezocht. Deze tempel is bekend om zijn vele tijgers die ze houden. Hier kun je mee op de foto en kun je met de kittens spelen. Ik was helaas te vroeg voor dit alles, maar heb wel rustig kunnen rondkijken en de tijgers kunnen zien.
Hierna heb ik nog een tempel/meditatiecentrum bezocht (Daen Maha Mongkol Meditation Centre). Ik had gelezen dat je hier meditatielessen kon volgen, maar helaas was de Engelse lerares in India. Wel heb ik hier rustig kunnen rondkijken, erg mooie plek. Helaas mocht ik niks mee het terrein op brengen dus kon ik geen foto’s maken. Iedereen moest witte kleding aan die je bij de ingang kreeg. Dit was een mooi gezicht op het terrein.
Hierna reed ik verder richting de Sai Yok Noi waterval. Dit was een beetje een teleurstelling, het was meer een zwembad dan een waterval. Maar de rit was leuk.
Uiteindelijk meer dan 160 kilometer gereden, een geslaagde dag!

Ook vandaag (9 april) weer een roadtrip gemaakt. Deze keer richting de Erawan Falls. Dit is een van de grootste watervallen van Thailand met 7 verdiepingen. Dit was een erg mooi gezicht! Ondanks de vele mensen kwam ik onderweg het Duitse stel tegen die ik in de bus naar Kanchanaburi had ontmoet, small world!

Vanavond zal ik mij gaan voorbereiden op een maand lang werken bij Elephant’s World, erg spannend maar superveel zin in!!! Ik zal proberen weer wat foto’s op mijn Facebook te zetten en ook zal ik kijken of ik een andere manier kan vinden zodat mijn volgers die geen Facebook hebben ook mijn foto’s kunnen bekijken.

Ciaoooooooo!!!